روکش زیرکونیوم (تاج زیرکونیوم) چیست؟

آنها آلیاژهای سفیدی هستند که به جای فلز خاکستری در زیرسازی پروتزهای تاج یا بریج فلزی کلاسیک استفاده می شوند. به دلیل دوام و مقاومت در برابر خوردگی برخلاف فلزات ، از آن در بسیاری از مناطق به غیر از پل های تاج در دندانپزشکی استفاده می شود. به عنوان مثال ، از ایمپلنت برای افزایش دوام پر کردن با افزودن نسبت های خاص به کامپوزیت در درمان استفاده می شود. روکش های زیرکونیوم علاوه بر با دوام بودن ، از نظر انتقال نور زیاد ، از مواد زیبا و سازگار با بافت هستند.

چرا روکش دندان زیرکونیوم؟

مشاهده شده است که روکش زیرکونیوم در مقایسه با روکش های پشتیبانی شده از فلز از سازگاری لثه ای بسیار خوبی برخوردار است. بازتاب خاکستری فلز در سطح روکش و مرز لثه در روکش های زیرکونیوم رخ نمی دهد. این وضعیت نه تنها از نظر زیبایی شناختی فرد را راضی می کند ، بلکه مشکلاتی مانند رکود لثه را که ممکن است در آینده تجربه شود ، از بین می برد ، زیرا انطباق لثه بسیار خوب است. رنگها با مصرف غذاهای رنگی مانند چای و قهوه تغییر نمی کنند. تجمع تارتار قابل مشاهده نیست زیرا سطح آنها جلا داده شده است.

روکش های دندانپزشکی نسل جدید: تاج های زیرکونیا!

روکش های سرامیکی حاوی فلز به دلیل رنگ تیره فلز ، انتقال نور کافی ندارند. با استفاده از روکش های زیرکونیوم نسل جدید ، سرامیک به زیرساخت آلیاژ زیرکونیوم تبدیل می شود ، در حالی که دقیقاً از ساختار براق دندان تقلید می کند ، فرد را از قرار گرفتن در معرض فلز نیز نجات می دهد. یونهایی مانند نیکل و کروم که این فلز با گذشت زمان با بزاق اکسید می شود و در نتیجه خوردگی می تواند بهداشت دهان و دندان و همچنین تعادل الکترولیت بدن را مختل کند. آلرژی به خصوص در افرادی که به آلرژی به فلز حساس هستند ، ایجاد می شود. هدف این است که با روکش های زیرکونیوم از این وضعیت جلوگیری کند.

از کدام دندان ها روکش زیرکونیوم استفاده می شود؟

در طراحی لبخند به عنوان جایگزینی برای ورقه ورقه ها ،

- در مواردی که با روش های سفید کننده نمی توان سفید کرد و دارای رنگ داخلی است (آنتی بیوتیک های مورد استفاده در سنین پایین ، فلوروز ناشی از مصرف زیاد فلوراید و غیره) ،

- اگر فرد ارتودنسی را در دندان های شلوغ ترجیح نمی دهد ،

- در دندانهای خرد شده ،

این می تواند در دندانهای پر از بزرگ با از دست دادن بیش از حد مواد ترجیح داده شود. افرادی که برای روکش دندان زیرکونیوم مناسب هستند کسانی هستند که دوره رشد خود را به پایان رسانده اند و تمام دندان های دائمی خود را روییده اند. به همین دلیل ، درمان با زیرکونیوم برای افراد زیر 18-20 سال توصیه نمی شود. روکش زیرکونیوم را می توان برای افرادی که بیماری لثه دارند استفاده کرد. اما برای اینکه درمان انجام شود ، فرد باید ابتدا اختلالات لثه را درمان کند و سپس روکش زیرکونیوم داشته باشد.

فرایند درمان روکش دندان زیرکونیوم چیست؟

هنگام آماده سازی دندان ها برای درمان ، مسیرهایی برای ورود روکش ها روی دندان ایجاد می شود ، این امر با کاهش دندان ها از هر طرف حاصل می شود. سایش کمتر از دندانهایی است که برای روکش با پشتیبانی فلز تهیه شده است. لازم است 1-1.5 میلی متر از کل سطح دندان ساییده شود. سپس ، اندازه گیری ها با مواد حساس به برداشت انجام می شود. در محیط آزمایشگاه ، روکش ها از مدل های گچ تولید می شوند. البته هم موفقیت آزمایشگاه و هم روند آماده سازی دندان های دندانپزشک در اینجا اهمیت پیدا می کند. یک مسیر دسترسی صحیح در موفقیت پروتز و شرایط بعدی تأثیر بسزایی دارد. در طول عمل درد و دردی احساس نمی شود. بیهوشی به صورت موضعی روی دندان ها انجام می شود تا روکش شود. سپس جلسات تمرین آغاز می شود. در این جلسه ، با فرم صورت دندان ها ، رنگ پوست

سازگاری با سایر دندان ها از نظر عارضه ای و زیبایی از نظر زیبایی همراه با فرد ارزیابی می شود. در نقطه ای که بیمار و پزشک به اتفاق نظر می رسند ، روند پیوند آغاز می شود. دندان های موقت در جلسات میانی استفاده می شود. از آنجا که دندانهای موقت از مواد پلاستیکی - اکریلیک ساخته شده اند ، در این فرآیند احساس حساسیت در دندانها ، پارگی و شکستگی دندانهای موقت امری طبیعی و طبیعی است. اما بعد از اتصال روکش های دائمی ، هیچ یک از این شرایط رخ نمی دهد. کل دوره درمان به طور متوسط ​​در مدت 7-10 روز انجام می شود.

وقوع شکستگی و ایجاد ترک در تاج های زیرکونیوم تقریباً مشابه میزان بروز آنها در دندان های خود فرد است. هر چیزی که می تواند دندان طبیعی را خرد و ترک کند ، می تواند روکش های زیرکونیوم را نیز بشکند یا ترک دهد. در چنین مواردی ، ترمیم در یک شرایط بالینی امکان پذیر است.

چگونه از دندان زیرکونیوم مراقبت کنیم؟

تاج های زیرکونیوم باید به طور مرتب درست مانند دندان های خود فرد مسواک زده شوند و بهداشت دهان و دندان با استفاده از نخ دندان برای همیشه تضمین شود. روکش ها مانند یقه به دور لثه می پیچند. در این حالت ، تاج های زیرکونیوم تاثیری مانند بوییدن یا پوسیدگی دندان در زیر آن در شرایط عادی ندارند. دندان ها بافت زنده هستند. با گذشت زمان ، سایش و فرسایش لثه متناسب با سن فرد دیده می شود. در چنین مواردی ، هیچ تغییری در تاج های زیرکونیوم ایجاد نمی شود ، اما ممکن است لازم باشد دوباره متناسب با بافت در حال تغییر آن تنظیم شود. در صورت تمایل به تعویض ، می توان آن را بدون آسیب رساندن به دندان ها از بین برد. دندانهای جذابی را به فرد متصل می کند می توان اطمینان حاصل کرد که برای مدتی به ظاهر جدید و عملکرد تازه اکتسابی خود عادت می کند. چسباندن روکش های زیرکونیوم با چسب های سبک تر برای روند عادت در فرد امکان پذیر است.

مراقبت از تاج های زیرکونیوم با مراقبت از دندان های خود تفاوتی ندارد. عادت های مسواک زدن منظم و استفاده از نخ دندان باعث افزایش طول عمر روکش زیرکونیوم می شود و استفاده طولانی مدت از روکش را تضمین می کند بدون اینکه سلامت لثه به خطر بیفتد. تمیزکاری حرفه ای هر 6 ماه علاوه بر مسواک زدن ، نقش بسیار مهمی در مرحله نگهداری دارد. معاینات منظم دندانپزشکی و مراقبت های حرفه ای بهداشت دهان و دندان را به نقطه بسیار خوبی می رساند و این امر به حفظ تعادل داخلی کلی بدن کمک می کند. این کنترل ها همچنین اطمینان حاصل می کنند که تغییراتی که در دهان فرد ایجاد نمی شود ، تشکیلات خوب و یا بد دیده نمی شود.

تفاوت بین روکش های دندان زیرکونیوم و روکش دندان سرامیکی

تفاوت بین روکش های دندان زیرکونیوم و روکش دندان سرامیکی

به منظور توضیح تفاوت بین روکش های زیرکون و روکش های پرسلن ، مفید است که هر دو را جداگانه در نظر بگیرید. ما ترجیح می دهیم هر دو پوشش را به طور دقیق برای بیماران خود توضیح دهیم و تصمیم گیری را به آنها بسپاریم.

 روکش دندان سرامیکی

دوام توسط فرآیند پوشش پشتیبانی شده از فلز تأمین می شود. از پل های فلزی برای پوشش سرامیکی ساخته شده با ماده ای به نام سرامیک دندان استفاده می شود. این فلز معمولاً از طلا یا پلاتین تشکیل شده است. این فلزات که برای افزایش دوام استفاده می شوند ، بار هزینه ای را ایجاد می کنند. دوام فولاد با ساخت این آلیاژ کبالت کروم بدست می آید.

با این حال ، فلزات با دندان ها و لثه ها سازگار نیستند. انتقال نور وجود ندارد. این امر باعث می شود تا از رنگ طبیعی دندان دور شود. علاوه بر این ، به منظور ثابت شدن فلزات روی دندان ، رنگ آن تیره شده و ماده ای تیره در زیر دندان قرار می گیرد. رنگ بنفش که با گذشت زمان در اطراف لثه دیده می شود ، به این دلیل ایجاد می شود. علاوه بر تغییر رنگ ، باعث ایجاد رکود لثه نیز می شود.

روکش های سرامیکی متناسب صحیح لثه ها نیستند. ممکن است بین دندان و روکش فاصله باشد. این می تواند باعث تجمع باقیمانده مواد غذایی ، پوسیدگی دندان های طبیعی و بو در دهان شود.

روکش دندان پرسلن برای بیمارانی که نگران ظاهر زیبایی هستند نیز یک نقطه ضعف است. از آنجا که شفاف به نور نیست ، نمی تواند رنگ طبیعی دندان را منعکس کند. این امر باعث کدر و مبهم بودن رنگ آن می شود. کاملاً واضح است که مصنوعی است ، مخصوصاً در دندانهای جلویی.

در حالی که روکش دندان سرامیکی ساخته می شود ، در دندان های طبیعی مداخله می شود. نازک کردن ، برش ، سرکش انجام می شود. فرآیند نازک شدن بیش از حد انجام می شود تا ظروف سرامیکی که روی آن قرار می گیرد خشن نماند.

روکش دندان زیرکونیوم

در زمینه روکش دندان بدون تکیه گاه فلز استفاده می شود. وقتی ماده زیرکونیا با اکسیژن ترکیب شود ، بسیار سخت می شود و در زمینه دندانپزشکی استفاده می شود.

زیرکونیوم ماده ای با انتقال نور است. بنابراین ، طبیعی بودن در رنگ دندان حاصل می شود. یکی از مهمترین نکات در پوشش ها پرهیز از ظاهر مصنوعی است. با زیرکونیوم می توانیم این طبیعی بودن را برای بیماران خود فراهم کنیم.

علاوه بر هماهنگی رنگ ، هماهنگی با لثه ها نیز بسیار مهم است. پوشش های سرامیکی با پشتیبانی فلز با لثه ها سازگار نیستند. محتوای زیرکون هم به لثه و هم به سطح دندان آسیب نمی رساند. به راحتی سازگار می شود. نفوذ پذیری و حساسیت به سرما و گرما با دندانهای طبیعی تفاوتی ندارد.

اگرچه ممکن است هزینه بیشتری نسبت به پوشش دندان سرامیکی داشته باشد ، اما با توجه به حفظ طولانی مدت دندان های طبیعی ، هزینه آن زیاد نخواهد بود.

در حالی که روکش زیرکونیوم ساخته می شود ، دندان های طبیعی تا آنجا که ممکن است کمتر تحت درمان قرار می گیرند. فرآیند پوشش با نازک شدن کمتر و پر کردن کمتر انجام می شود. زیرکونیوم یک ساختار نازک و شفاف است. با این حال ، ساختار بسیار محکمی نیز در پشت این تصویر دارد.

اینها تفاوت اصلی بین روکش های سرامیکی و روکش های زیرکونیوم است. ما اطلاعات دقیق در مورد این موضوع را به بیماران خود می دهیم و تصمیم گیری را دوباره به آنها می سپاریم.