دندان قروچه

دندان قروچه

متأسفانه  درمان پیشگیرانه ، در زمینه های پزشکی و دندانپزشکی در کشور ما به اندازه کافی درک نشده است و یا سیاست های صحیحی اعمال نشده است. وقتی صحبت از پزشکی پیشگیرانه در دندانپزشکی می شود ، اولین چیزی که به ذهن خطور می کند استفاده از فلوراید برای کودکان ، بستن حفره های کوچک در دندان ها (فیشور سیلانت) و آگاهی بیماران با انگیزه های بهداشت دهان است. علاوه بر این کاربردها ، اقدامات پیشگیرانه ای که از فشردن دندان ، ساییدن دندان ، ریفلاکس و بیماری های مشابه جلوگیری می کند که باعث آسیب به مفاصل ، دستگاه گوارش و بافت های دندانی می شود در دندانپزشکی بسیار مهم است.

مطالعات نشان داده است که اکثر افراد جامعه حتی بدون آنکه متوجه باشند تمایل به دندان قروچه یا فشردن دندان دارند و بسیاری از آنها به دلیل نداشتن شکایتی به پزشک مراجعه نمی کنند. دندان قروچه ، که می تواند نه تنها به دلیل استرس ، بلکه به دلایل بسیار دیگری نیز باشد ، عادتی است که امروزه در بیشتر افراد دیده می شود.

دندان قروچه به معنی فشردن دندان ها است که در اثر فعالیت عضلات جویدنی در شب و یا در طول روز ایجاد می شود. تماس مداوم بین دندانها در نتیجه انقباض عضلات جویدنی به عنوان "فشردن دندان" و ادامه ریتمیک روند جویدن بدون هیچ ماده ای در دهان به عنوان "دندان قروچه" تعریف می شود. دندان قروچه می تواند در طول روز یا شب هنگام خواب اتفاق بیفتد. همچنین تفاوت قابل توجهی بین نیروهای جویدن افراد سالم و کسانی که دندان های خود را فشار می دهند مشاهده شد.

دندان قروچه در هنگام خواب بیشتر است. این حرکات در گذار از خواب عمیق به خواب سبک رخ می دهد. گزارش شده است که این حرکات بیشتر در افراد مبتلا به اختلالات خواب یا خواب آلودگی خفیف دیده می شود.

عوامل زیادی می توانند در دندان قروچه نقش داشته باشند.

اختلالات بسته شدن دندان ها ، درمان های دندانپزشکی ، ورود مواد خارجی به دهان ، استرس ، آسیب های مغزی ، بیماری های عصبی ، عوامل ژنتیکی ، اختلالات خواب ، بیماری پارکینسون ، اعتیاد به سیگار و برخی داروها ، انگل های روده ، آلرژی ها و بیماری های غدد درون ریز و عوامل شیمیایی مانند ریفلاکس معده ، استفراغ بیش از حد (ورود اسید معده به دهان) ، مصرف غذاهای اسیدی و نوشیدنی (نوشابه ، کولا ، لیمو ، قهوه ، سرکه و غیره) و استفاده از مواد مخدر نیز در دندان قروچه نقش دارد.

به دلیل فشردن و دندان قروچه  ، نقص در قسمتهای دندان نزدیک به لثه ، ترک دندان ، درد در مفاصل و جویدن عضلات ، حساسیت دندان ، تغییر در شکل ظاهری در موارد شدید ، ذوب شدن استخوان در اطراف ریشه دندان و از بین رفتن دندان دیده می شود. افتادن مکرر مواد پر کننده ، شکسته شدن روکش سرامیکی و از بین رفتن ایمپلنت نیز از مشکلات بسیار شایع است.

امروزه رویکردهای درمان دندان قروچه به 4 گروه اصلی تقسیم می شوند:

1) شخصی:

بیوفیدبک درمانی: برنامه هایی مانند کنترل عضلات ، اطمینان از استراحت آگاهانه ، باز شدن رگ های خونی و کنترل امواج مغزی در این روش درمانی وجود دارد. موفقیت در درمان بستگی به تمایل بیمار برای یادگیری کنترل این رویداد فیزیولوژیکی و بکارگیری منظم آن دارد.

درمان روانپزشکی: امروزه استفاده از رویکردهای روانپزشکی در درمان دندان قروچه محدود است و وقتی به دلایل روانشناختی که مشکل دندان قروچه را افزایش می دهد ، بیماران می توانند برای حل دلایل روانشناختی به روانپزشک ارجاع داده شوند.

هیپنوتیزم و مدیتیشن: اگرچه مطالعات علمی کافی نیست ، اما امروزه در بسیاری از روش های دندانپزشکی از هیپنوتیزم درمانی استفاده می شود. باید به بیماران اطلاع داده شود تا باور کنند که تحت معالجه قرار می گیرند ، به پزشکان اعتماد کنند. هدف اصلی آشکار کردن آگاهی از عادات بیماران به طور ناخودآگاه با پیشنهادات است. اگرچه این مورد چندان رایج نیست ، اما دندانپزشکان در درمان خود از هیپنوتیزم استفاده می کنند.

پیشگیری از عادت های بد: این تمرینات به بیمار آموخته می شود تا از عادت در بیماران فاقد بیماری مفصل جلوگیری کند.

2) درمان دارویی: استفاده از داروهای شل کننده عضلات به دلیل مدت زمان کوتاه ، موفقیت کم و عوارض جانبی مانند خواب هنوز بحث برانگیز است. استفاده از دارو درمانی از آنجائیکه دندان ساییدن در موارد دندان قروچه شدید (کما ، ضربه مغزی ، عادت به آمفتامین) مشاهده می شود مربوط به سیستم عصبی مرکزی در انقباضات عضلانی است که باعث درد طولانی مدت و شدید به علت نامشخص می شود.

3) رویکردهای اکلوزال: در صورت عدم تعادل در تماس دندان ها با یکدیگر ، با ساییدن دندان می توان تعادل را ایجاد کرد. رایج ترین وسایل دهانی برای سفت کردن و آسیاب کردن ، قالب های سخت ساخته شده از اکریلیک شفاف است که غالباً به عنوان پلاک شبانه می شناسیم. متأسفانه باید توجه داشت که از صفحات نرم نیز در کشور ما بسیار استفاده می شود. با مطالعاتی ثابت شده است که صفحات نرم که به بیماران دندان قروچه اعمال می شود بیشتر از این که به نفع آنها باشد ضرر دارند. اگر دندانپزشکان نسبت به این موضوع حساس باشند ، باید بیماران قروچه را به یک متخصص ارجاع دهند.

4) روشهای دیگر: علاوه بر روشهای درمانی فوق الذکر ، از فیزیوتراپی و روشهای جراحی دهان استفاده می شود. ورزش هایی برای بهبود عضلات دهان ، آدنوتونسیلکتومی را می توان به عنوان نمونه ای از این روش ها بیان کرد.